Mediagebruik: wat vind jij ervan?

De nachtmerrie van iedere ouder is werkelijkheid geworden. Je vertrouwt je kinderen toe aan een opgeleide crècheleiding, zodat jij zorgeloos naar je werk kan. Maar dan gebeurt hetgeen je nooit voor ogen hebt gehouden. Of ja, wel stiekem, maar die gedachte wordt gelijk weer onderdrukt: ''Welnee joh, dat kan helemaal niet!''




Toch wel. Het is het nieuws van de dag:


Robert M. heeft zeker 33 kinderen tussen van 0/4 jaar misbruikt, en erger.
M. werkte op diverse crèches in Nederland, bood zichzelf aan op Marktplaats en vandaag is naar buiten gekomen dat hij zelfs zijn eigen crèche wilde opzetten.
Maar het wordt nog erger, want bijna had Robert M. dit gewoon kunnen doen.


''AMSTERDAM - De moeder van een kind dat in 2008 al door Robert M. misbruikt werd, werd door de directie van het kinderdagverblijf en door de politie niet serieus genomen toen zij melding deed van het misbruik.''


Bron: http://www.nu.nl/binnenland/2400520/al-in-2008-aangifte-robert-m.html


Gewoonweg niet serieus genomen!
Nu, twee jaar later, heeft (nota bene) de V.S. een weerzinwekkende vondst gedaan. Ze zijn erachter gekomen dat Robert M. achter het verspreiden van kinderporno zat, door middel van zijn IP-adres. 
M. heeft bekend en er zijn zeker 53 namen genoemd. 


Alsof het allemaal nog niet erg genoeg is blijkt de inmiddels werkloze directeur, Albert Drent van 't Hofnarretje', slaapfeestje bij hem thuis te hebben gehouden. Gisteren stond een foto van zijn huis in 'De Telegraaf' met de kop 'PEDOPALEIS?!' ernaast. SHOCKING! Especially for the parents who already have a really tough knock to process..


En dan nu de kwestie:
Mediatechnisch gezien vind ik niet dat 'De Telegraaf' het zo mocht plaatsen. Niet met die tekst in ieder geval. Het is nog niet bewezen dat Drent ook daadwerkelijk iets met die kinderen heeft gedaan.
Feit is wél dat Robert M. en zijn echtgenoot aanwezig waren op de feestjes. Toch vind ik dat nog geen reden, Drent wist toen immers nog niet wat voor gruwelijke daden Robert M. op zijn naam heeft staan.


Wat vindt jij?


See y'all,
~Elis'

Mijn toekomstvisie

Toen je een paar dagen geleden naar buiten keek dacht je waarschijnlijk:

Èh?

Sneeuw?

'T IS NOG NIET EENS DECEMBER!

Na afgelopen winter zijn we enigszins gewend aan sneeuw.

Sneeuw die ook daadwerkelijk blijft liggen.

En lang ook, want dit is niet de eerste sneeuw van 2010: in februari van dit jaar lag er ook nog sneeuw!

Jaahaaa, dat was je alweer bijna vergeten hè, dat die vieze bende zolang duurde?

Als je nu nog niet denkt: waar gaat het heen met de wereld?!

Dan ga ik dat idee nu nog even voor je aanzwengelen.

Vanmorgen las ik dit op NU.nl:

NASA kondigt bevinding over buitenaards leven aan 

 

 

Ah yeah, E.T. = home? 

Zonder dollen, waarom zou het niet kunnen?
Goed goed, er is bewezen dat er geen levensmiddelen zijn op die andere planeten.. maar misschien leven ze wel van steen in plaats van.. water?
Weten wij veel!
Ik persoonlijk, hoop serieus dat er iets is.
Ook weer niet, want zodra het bewezen is, is het afgelopen.
Media daar -uiteraard- bovenop, is het klaar met de rustige leefomgeving van de aliens.
Zal de wereld nooit meer hetzelfde zijn.
Zullen de wezens hoogstwaarschijnlijk op den duur geprobeerd gekloond te worden.
Waardoor ze weer zeldzaam worden, omdat we ze allemaal doodmaken.
Noemen we ze Wally in plaats van Dolly.
''We hebben ook Wally23 moeten laten gaan.''

Als het zover is, zal de eerste stap op Pluto een feit worden.
Wordt Neil Armstrong achterhaald, en bovendien vergeten.
Worden er allerlei uitvindingen gedaan waardoor mensen ook 'gewoon' even richting Saturnus vliegen.

En op den duur zal 'the whole mankind' vertrekken naar al die andere planeten.
In vliegende auto's.
Zoiets als die van Harry Potter, maar dan natuurlijk supersonisch, want hij kan ook varen.
Komt er een meteoriet op je af?
No worries, kan 'ie hebben. 

En zo... krijgen we weer een mooie betere schonere aarde!

AMEN!

I'm a genius!

Jullie ook nog een mooie, ietwat kortere toekomstvisie?
Let me know!

Zo, De laatste blog van november alweer.

Wat is dit jaar toch snel gegaan..

Want, ladies and peertjes, morgen is het december, let's celebrate.

Hier, heb je een sneeuwbal in je face.

Goed begin in ieder geval.

See y'all,
~Elis

 

Scream for culture! .. anyone?

De kranten stonden er bol van.
Afgelopen zaterdag was het de bedoeling dat 't Neude in Utrecht zwart zou staan van de mensen.
Heel Nederland kreeg de kans om zich te laten horen tegen de nieuwe bezuinigingsmaatregel.
Want ALLES wat betreft cultuur (behalve bioscoop- en circusbezoekjes) gaat onwijs duur worden.
Je gaat straks namelijk straks niet 6%, maar 19% over je concert-, festival en toneelvoorstellingkaartjes betalen.
Een leuke 2e of 3e date zit er dus niet meer in, we blijven straks liever op de bank liggen met een bak popcorn en 'The Notebook'..
Want romantisch met z'n tweetjes naar een concert wordt onbetaalbaar.. als je je bedenkt dat je je helemaal scheel gaat betalen aan belasting!
Misschien moeten we allemaal maar aan de Mastercard..


http://www.youtube.com/watch?v=LdfZFHZFCaA






Niet alleen op 't Neude, ook in Rijswijk, Almere, Culemborg en zo nog 70 steden en dorpen  werden schreeuwsessies georganiseerd.
Dit had voor heel wat ophef moeten zorgen bij ons kabinet, maar het heeft weinig opgeleverd.
In totaal werd het aantal schreeuwlelijkerds geschat op zo'n 100.000.
70 STEDEN, EN DAN 100.000?!
Kamaaaaan ik had toch écht beter verwacht.


Via FaceBook kreeg ik het berichtje van een vriendinnetje van mij dat de opkomst erg tegenviel.. En dat ze zeker wist dat jongeren écht harder kunnen schreeuwen dan 55+ers, waar het publiek vooral uit bestond.
Dit was helaas niet te bewijzen aangezien er bijna geen jongeren wáren.
Waar gaat het heen met de wereld, als we niet eens meer met z'n allen strijden voor cultuur in ons land?
Wat dan wel weer opvalt, is dat de cultuur in het bloed van kinderen en jongeren af is genomen, al is dit in het verleden al wel bewezen.
NEE, ik was er niet.. I had to work =( als ik het had geweten, was ik er SOWIESO bijgeweest ofcourse!


Want zijn jongeren niet de groep bevolking die het liefst herrie schoppen?
Bij de aankondiging een aantal weken geleden dat de kaarten van Lowlands 2011 nu al in de voorverkoop gaan om deze maatregel voor te zijn, stonden ze al buiten. Pinpas in de ene klauw, mobieltje met twitter in de andere klauw. Of er nog meer nu al kaarten gaan halen.
'Tuurlijk. Ga je lekker samen in een slaapzakkie voor de... laptop liggen.


Yeah sure, dan is de opkomst ineens wél massaal.
Want hey, jullie, ja jullie, jongeren: LL '12 zou weleens niet kunnen komen.
Sterker nog, straks bestaan er veel festivals helemaal niet meer!
Welke kutstudent heeft nou zoveel geld dat 'ie het nog daar aan uit wil geven?
We downleuden het wel heur!


MAAR, hoe nu verder?
Welke kleautvieaul gaat er trouwens nog naar het circus?
Waren we er niet allemaal achter dat al die wilde dieren niet meer wild zijn?
Dat ze überhaupt bijna niet meer in het wild te vinden zijn?
Dat ze gewoon keihard misbruikt worden achter die gezellig uitziende tralies?
We dwalen af..


Ik ga toevallig met goedelievefijne vriendin Lisa naar Wouter Hamel, in maart om precies te zijn.
Het lijkt nu een spotprijsje: 15 pleuro'tjes maar!
Daar zit nog de oude btw op. Dat wordt dan.. Best wel veel duurder!

Hoe kijken jullie ertegen aan?
Gaat het je aan 't hart of boeit het je totaal niet?


Comment, subscribe, I want to hear all your opinions.
De meesten krijg ik door twitter & facebook.. so let me know!


See y'all,
~Elise

Zoemen & zuipen, deel 2

Dames en heren,


Excuses voor het feit dat ik een hele week lang niet geblogd heb.


Ik vervolg mijn laatste blog die ging over de 1e aflevering van 'Feuten', een programma over een ontgroening.

Mijn broer Martijn (25) was het totaal niet met mij eens.
Hij heeft ook de eerste paar afleveringen gezien, en zegt veel te herkennen van wat zich in de serie afspeelt. Het zoemen met je kin op je borst en je vingers in je oren bijvoorbeeld. 
Maar ook de grap dat een van de leiders zich voordoet als feut. En dan vervolgens na twee dagen iedereen de stuipen op het lijf jagen als bekend wordt dat hij alle stiekeme bezigheden onder de knorren heeft meegedaan.
M'n broertje vond de serie daarnaast niet super, maar 'wel aardig'.
Toen ik hem uitlegde dat mijn punt vooral was dat de serie in de media werd uitgelegd  als 'puur fictie' en wij dus helemaal lekker gemaakt waren voor niks, was hij het wel deels met me eens.
& there we go ladies and gentlepeople, Elise heeft (bijna) altijd gelijk, danku!


Korte samenvatting:
Afl. twee:
Na de mooie 'eerder' compilatie en het gevaarlijke filmpje komt 'De Ruijter' in beeld, gespeeld door die ene die eerst in Spangas zat.
Er zijn nog geen vijf woorden gewisseld, of WAT zien mijn blauwe kijkers daar? EEN PENIS. En hij was niet blij om me te zien. Er volgde een korte doch krachtige swaffel in de richting van de dikke leider Hendrik Bolhuis. 

Wanneer ze worden gedropt moeten Freek (broertje v. Hendrik) en Bram samen naar huis zien te komen. Het zijn zo'n beetje aardsrivalen. Wanneer Freeks mobieltje afgaat (die van iedereen aan het begin van de ongroening was afgenomen) wordt Bram woedend. Voorgetrokken? Hoppa. Bram smijt Freek's rugzak in het water. Wat Bram niet weet is dat Freek een ernstige hartafwijking heeft, en de medicijnen in die rugzak zaten. Aan het eind van de aflevering overlijdt Freek.


Afl. drie:
Begint weer met een hele sterke 'wat voorafging' compilatie. Vervolgens komt een lijkbleke Freek in beeld, die Bram niet binnen wil laten in 'Het huis', het magische huis waar je mag slapen als je als eerst was met de dropping, en waar alle leiders slapen.
Wanneer Bram wakkerschrikt en naar de keuken loopt, blijkt dat hij wel degelijk een dergelijke status heeft bereikt, en in 'het huis' mag bivakkeren. Nice! Maar Freek's rugzak wordt gevonden. Deze belandt d.m.v. omkoping bij pa Bolhuis, een machtige zakenman... hoe loopt dit af?

Even terug naar de BELANGRIJKE info.
Anna (die van K-OTIC en ONM) speelt een glansrolletje, ook een feut. Haar had ik wel willen zien in de rol van Hanna Verboom!
Hanna Verboom kan nog steeds niks.
Het wordt allemaal wel 'spannender', maar écht boeiend is het allemaal niet.
Zovan: jaja, we weten wel hoe dit afloopt.
Heb je zin in een lekkere wegkijkserie? Dan is 'Feuten' wél een aanrader!
Overigens nog wel echt even een goed punt!
De woordenschat komt aardig overeen met die van de écht corpsballen. ''Kanker op Wagmans!'' of ''teringventje'' zijn daarin zeer normale termen.



Tot slot nog tijd voor wat leuke citaatjes:
- ''Pils is voor KNORREN, wij drinken bier!''
- ''We gaan je onwijs bellen!''
- ''Laat ik me even voorstellen.'' ''Jij stelt helemaal niks voor! Wij maken louter kennis.''





Nou goed. 
Tot zover het onderwerp ''Feuten''.
Meer weten?

Ga naar www.feuten.bnn.nl waar je ook alles kan terugkijken.




Heb je suggesties waarover ik kan schrijven, opmerkingen of aanmerkingen? Contact me! elise.verhoef@gmail.com


See y'all,
~Elis

Zoemen & zuipen

So here's a thing.


Ik heb gisteren iedereen helemaal lekker gemaakt dat het programma 'Feuten' DEFINATELY een kijkcijferkanon zou gaan worden.
I'm sorry guys; i take it back.
Want het viel me deels best wel tegen, en daar heb ik een aantal argumenten voor..


'Feuten' is een serie over een ontgroening van het corps, wat redelijk uitvergroot zou zijn.
Zoals iedereen misschien wel weet zijn er al een hoop ongelukken gebeurd tijdens ontgroeningen.
Neem Amerika (ja, Amerika is altijd extremer, ik weet het).
Mensen omgekomen van teveel water drinken.
Als ik er al aan denk, I could almost cry.
Ok, da's overdreven, maar ik vind het wel écht heel triestig.
Anyways, ik had maandag toevallig een interview gelezen met Hanna Verboom in de Sp!ts.
Zij is momenteel te zien in de serie 'De Co-assistent' op net5, een serie die het 'doktertje spelen' soms wel erg serieus nemen.
Verboom speelt hierin het onschuldige, naïeve kutje Elin.

Hanna Verboom

In 'Feuten' is de ontwikkeling 'naïve goes bitch' een feit.
Kan je je dat voorstellen?
Van tevoren had ik er al mijn bedenkingen bij, die vervolgens zijn bevestigd: een bitch kan Verboom écht niet neerzetten.
In deze nieuwe serie van BNN is ons kutje degene naar wie de 'kutfeuten' moeten gaan 'als het fout gaat'.
Ze vertelde in de Sp!ts dat de serie fictief is.
Grappig feitje: ze vertelde in bovengenoemd interview dat ze binnenkort zelf gaat regisseren.
Maar daar krijg ik nu ook steeds minder vertrouwen in, aangezien haar acteerwerk gisteren (maandag 01-11-'10), in de eerste aflevering van de nieuwe serie, barslecht was.
Valt me tegen van je, Hanna, aangezien je Elin wél heel geloofwaardig neerzet.


Ten tweede gebeurde er nog weinig spectaculairs.
Zoals ik al zei zijn er in Amerika de meest vreselijke dingen gebeurd tijdens ontgroeningen.
En aangezien Verboom in haar interview met Sp!ts aangaf dat het allemaal fictie was, had ik toch wat meer 'actie' verwacht. Zuipen, kotsen, neuken, vechten.. you name it!
Maar heb er weinig van gezien.
Misschien omdat het de eerste aflevering was.
Dat moet ik ze meegeven: ik ga zeker volgende week maandag weer kijken, om te zien of er wat meer ontgroening te zien en wat minder geleuter.


Wat ik wel leuk vond; het biggetje.
Zogezegd 'Knor': 'beginnend corpslid', zoiets.
Daar moesten ze voor zorgen.
Aan het eind wordt dit biggetje op wrede wijze doodgestoken.
Goed, ik heb het gehad over 'meer actie' en bla, maar dat ging me IETS te ver.
Ik ben ONTZETTEND tegen dierenmishandeling, en álles wat daar bij in de buurt komt.
Ik neem aan dat dit ook niet het echte biggetje was dat is doodgestoken..

Achter: Tim Murck en Hanna Verboom. Voorgrond: Manuel's sexy back

Maar ik moet eerlijk zijn, en eerlijk kan ook positief zijn.
Want er was nog een pluspuntje: hele goeie mannelijke hoofdrollen! Chapeau!
Onder andere Tim Murck en Manuel Broekman spelen een grote rol.
Murck was eerder al te zien in Spangas - Já, dat vind ik leuk ja.
Manuel Broekman - een knor, kutfeut, 'homooo' - is nu ook te zien als BNN mede-presentator bij Spuiten en Slikken (neem aan dat ik jullie niet hoef te vertellen wanneer en hoelaat dát is?).
Allebei lekkertjes, allebei écht goeie acteurs.




Daarom vraag ik jullie: Ga het kijken, oordeel zelf, en discussieer mee!
'Feuten' is komende tijd elke maandag te zien, 21:15uur bij BNN!


See y'all,
~Elis

Real good, blind friends

Ah, eindelijk, herfst.

De blaadjes vallen van de bomen. Het wordt weer TYFUSkoud. Maar boeie, het is nie meer zo warm als toen. Jaaahaaaa, geef maar toe, ook jij was aan het saniken, seuren en zchreeuwen dat het zo warm was he? Nou heb je je zin.

Anyways, voor de rest verandert er niet veel in Elise’s leven.

Zou je denken.

Afgezien van het feit dat ik tot m’n neus in de journalistiek zit, en alles wat daarbij hoort, ik nu op kamers zit, steeds meer respect begin te krijgen voor hetgeen m’n moeder altijd deed, wat zo normaal leek, is eigenlijk best zwaar weet je dat? Ok genoeg props voor m’n ma.

TOCH.

Er is een doorbraak in m’n leven, die ik graag met jullie vriendjes wil delen.

Met deze voorkennis, neem even mij in je hoofd.

Gewoon, zoals ik er (volgens jou) normaal uit zie.

Haar los, haar vast, chagrijnig, lachbui, je kent het wel.

Goed.

Heb je dat?

Dan vraag ik je nu:

DENK MIJ IN, met een bril op….

….NEE NIET ZO’N BRIL, een GAVE bril.

That’s right. Elise heeft een bril.

In eerste plaats had ik zoiets van: ‘hmpf, dit is niets voor mij’.
Ik bedoel: jullie kennen me allemaal, m’n hele leven heb ik GEEN bril gehoeven.

Dus in eerste instantie was ik hier nul blij mee.

Toen heb ik wat research gedaan op internet.

Ik kwam alleraardigste dingen tegen.

Check deze blog bijvoorbeeld even:

http://www.proud2bme.nl/index.php?section=8&action=feed&item=9&article=2212

Deze ‘hippe’ montuurtjes gaven me toch weer een zuchtje positiviteit.

Neem de bril van Carice van Houten.

Persoonlijk vind ik Carice sowieso een topwijf.

Geweldig charismatisch, weet om te gaan met media, goed gevoel voor sarcasme (dit is ook wel terug te zien in het films).

Ik vond haar bril sowieso al TOP, maar ’t is niet dat ik me heb laten inspireren door haar.

Ookal heb ik wel met zo'n zelfde RayBan - model op m'n neus gehad.

Maar volgens EyeWish-baas en -opperheaumeau was Calvin by far de mooiste.

Anyways..

Carice heeft hele andere ogen dan ik, maar we hebben wel een zekere overeenkomst wat gezichtsvorm betreft.

Ik heb puur iets gekozen (ok, in eerste instantie de vrouw van EyeWish,  goed gevoel voor style) dat bij MIJ paste, en het feit dat ik Journalistiek doe vond ik ook leuk om er in terug te laten komen.

VOILA!:

hm?

Vandaag sprak ik 1 van m'n beste vriendinnetjes, Lisa.

Ze vertelde dat ze paar maanden geleden ook een bril heeft aangeschaft.

Ook bij de EyeWish.

Ook bij de blonde vrouw-met-style.

Óók een Calvin.

Toeval, dacht ik.

En nou had ik stiekem even op de site gekeken van de opticien, en ze hadden maar zes Calvin monturen.

Wat blijkt?

Hmm, understand why I love her? haha!

PRECIES DEZELFDE!

En ja, ze is m'n beste vriendin maar we hebben elkaar echt een maand niet gesproken, isn't the world cruel?

Dus dit was BEST wel heel erg toeval..

Ik vind brillen keigaaf.
Toch twijfel ik nog of ik 'm echt elke dag ga dragen of alleen wanneer nodig (verkeerd en in de klas)..
Wat vindt jij?

En hoe kijk jij tegen brillen aan?

Morgen

Soms realiseer je je ineens, dat niet altijd alles kan gaan zoals jij het wilt.
Dat je toekomstdromen zomaar ineens een andere wending krijgen.
Dat 'voor altijd', niet altijd echt 'voor altijd' betekent, al voelt het misschien zo.
Of voelde het zo.
Dat leven een geschenk is, en geen vanzelfsprekend iets.
Al voelt dat nu wel zo.
Het kan zo afgelopen zijn.

Het leven is lang niet altijd fair.
Lang niet.
Dacht je van wel?
Surprise, it isn't.


Persoonlijk plaatje. Toen ik een jaar of acht was wist ik het allemaal al. Dacht ik. Ik wilde altijd zangeres worden, was m'n lievelingskleur rood en deed ik niets anders dan dansen. Opa was m'n allergrootste held, en de naïviteit was onbeschrijflijk.
Ik was een nog onbeschreven blad. Nog niets gezien, nog niet meegemaakt.

Nu, elf jaar later, is lang niet alles anders, maar wel veranderd. Ik schrijf, het liefst muziek. M'n gitaar heb ik dan al wel een tijd niet meer gebruikt, ik zing nog elke dag. Goed, da's dan een feit dat nog niet veranderd is: ik leefde vroeger al voor de muziek.
M'n lievelingskleur is roze.. of nee, lichtgroen.. paars.. lichte kleuren.. ok alles eigenlijk.
M'n opa is nog steeds m'n grootste held, m'n superman, de grootste grapjas. En ik weet zeker dat 'ie vanuit z'n skybox naar me kijkt en denkt: wat is DIE groot geworden.

Ik was ondersteboven van het nieuws over Antonie Kamerling.
Hij leek altijd zó vrolijk.
Leek het perfecte leven te hebben.
Perfecte gezin.
Perfect huis.
Perfecte acteur.
Degenen die nu.nl etc. een beetje volgt, of wat vaker 3fm luisterde, wisten dat Antonie last had van depressies en daar ook heel eerlijk over was.
 
Hadden we dit drama kunnen overzien?
Nee.
Van de een op de andere dag kan je keuzes maken, waarvan je de consequenties de rest van je leven zal ervaren.
En je moet maar net de juiste keuze maken.


Elke dag is net weer anders.
Soms hoop ik dat alles ophoudt te veranderen.
Positief, negatief.


Maar dan zou het leven heel saai zijn.




Ze zeggen dat als je dood gaat, en je hangt aan een zijden draadje, dat je dan je leven voorbij ziet flitsen.
''Make sure it's worth watching it.''

Stop this train.

No I'm not color blind
I know the world is black and white
Try to keep an open mind but...
I just can't sleep on this tonight
Stop this train I want to get off and go home again
I can't take the speed it's moving in
I know I can't
But honestly won't someone stop this train

Don't know how else to say it, don't want to see my parents go
One generation's length away
From fighting life out on my own

Stop this train
I want to get off and go home again
I can't take the speed it's moving in
I know I can't but honestly won't someone stop this train

So scared of getting older
I'm only good at being young
So I play the numbers game to find away to say that life has just begun
Had a talk with my old man
Said help me understand
He said turn 68, you'll renegotiate
Don't stop this train
Don't for a minute change the place you're in
Don't think I couldn't ever understand
I tried my hand
John, honestly we'll never stop this train

See once in a while when it's good
It'll feel like it should
And they're all still around
And you're still safe and sound
And you don't miss a thing
'til you cry when you're driving away in the dark.

Singing stop this train I want to get off and go home again
I can't take this speed it's moving in
I know I can't
Cause now I see I'll never stop this train

http://www.youtube.com/watch?v=-e1FHJkVoFE&p=ED456E2A5D8E4133&index=2&playnext=2

Oost west, ik heb twee huizen.

Het is nu 19:08 (grappig, vorige keer 21:08 oke niet) uur, en ik lig heerlijk op m'n met fout blauw-beklede bankje.

Inmiddels ben ik bijna helemaal gesettled in Zwolle en ik vind het heerlijk>
Het is ontzettend ver van huis, maar oh zo dichtbij (thank God for internet).
Er staan eigenlijk nog maar een paar verhuisdozen die nog uitgepakt moeten worden, en that's it.

De stad ken ik nog niet zo; het centrum dat bij mij om de hoek schijnt te liggen is voor mij zeker 10 minuten (om)fietsen, al had ik altijd al een ontzettend slecht geografisch inzicht en geheugen.
Ik woon met 3 andere meiden in een huis, er zitten er twee boven, twee beneden.
Ik zit boven, da's wel relaxt, dicht bij de douche, en niet de hele tijd het gekleaut in de keuken, want je hoort ALLES door de muren heen. Die zijn echt zó dun; 1 schroef erin geboord en als je die eruit haalt kan je fijn communiceren/gluren naar de buren. Altijd fijn natuurlijk!
De roomies vallen daardoor een beetje tegen, maar ik heb 1 hele leuke: Janneke!
Ze woont onder mij, en gelijk de eerste avond hebben wij aardig wat rosétjes weggewerkt.
Heel gezellig dus!

Nu staat dan ook eindelijk m'n bed erin, en zelfs een glazen tafeltje, how chic!

Zeau, kleine update dus.
Oh, mochten jullie me willens stalken, ik woon op de 1e Weidjesstraat 25!

See y'all,
~Elis

Mijn zithoekje, beetje messy. Bank wordt zwart!

Daar gaat ze..

Donderdag 30-09-'10




Het is nu 21:08uur en ik zou eigenlijk nu nog even iets aan verslagen moeten doen.
Heb ik momenteel even geen zin in.


Alles zit in dozen.
Bijna alles.
1 koffer met kleding, een kastje dat nog uit elkaar moet.. en voor de rest.. Voor de rest is het niet meer mijn kamer.
Voor de rest is Houten straks niet meer mijn woonplaats.
Zijn de scholen niet meer mijn scholen - dat waren ze al niet meer, maar voor het idee.
Is het huis waar ik woonde, mijn huis niet meer.
Een compleet andere wereld voor mij. Klinkt overdreven, maar zo voelt het wel voor mij.


Ik heb mijn hele leven in Houten gewoond.
19 jaar lang.
Ik heb hier mijn eerste vriendje ontmoet, echte liefde gevoeld, en hele goeie vrienden gemaakt.
M'n diploma (uiteindelijk) gehaald en een hoop stress gehad - zal daar wel niet anders zijn.
Ik had hier alles. Dít, dit hier was mijn leven.
Maar hetgeen nu gaat gebeuren, daar heb ik ook zelf voor gekozen.
Omdat ik altijd het gevoel had/ heb gehad daar klaar voor te zijn.


Er komt nu dan toch echt een eind in zicht, en ook echt een nieuw begin.
Ik was al die, al die tijd dat ik naar een kamer aan het zoeken was zo vól spanning, ik wilde dit zó graag.
En toen had ik een kamer, 'yes het gaat echt gebeuren!'
Maar momenteel, momenteel is daar weinig van over.
Vooral een triestig, zielig hoopje Elise is er nu over.
Niet verwacht hè?
Ik ook niet.


Alles wordt nu anders.
En niks zal meer hetzelfde zijn.


Rob, mijn respect voor je is alleen maar gegroeid. Zó goed, hoe jij alles klaarspeelde, nu én afgelopen jaren.
Laura, ik ga je zo ontzettend missen, ik hou van je, 1 liefde alles. En dit is voor het leven hoor.
Kirst, Lies, Saar, Sav, iedereen eigenlijk: bedankt dat jullie altijd achter me zijn blijven staan.





MAAR NU!


*ram pam pam pam paaaaaaaaaaaam* (=weer eens iets anders dan tromgeroffel.. dacht ik):


ELISE GAAT MORGEN OFFICIEEL UIT HUIS, WANT ELISE GAAT WONEN IN ZWOLLE!
En gelukkig krijg ik hulp van m'n lieve vriendinnetjes in Zwolle, Dorien en Rosalyn.


Kom allemaal maar langs als je eens in de buurt bent, jullie hebben m'n nr. allemaal geloof ik wel.
Ik woon op Eerste Weidjesstraat 25, in Asserdorp (studentenwijk), Zwolle.


Wish me luck, 'cause I shall need it.


See y'all,
~Elis

Strijden om balonnen, vechten tegen tranen

Ik heb net mijn moeder gesproken.
Ze zit momenteel in de Filippijnen en doet vrijwilligerswerk.
Dit initiatief komt uit haar bedrijf waar ze zeker 10 jaar heeft gewerkt maar nu niet meer bestaat.
Door de crisis moest het bureau haar deuren sluiten, maar wilden nieuwe deuren openen voor anderen.
Habitat for Humanity zet zich in voor daklozen in onder andere Malawi, Indonesië en Haïti.
Andere collega's die meewilden om aan dit geweldige project mee te werken moesten solliciteren en dit was nog best een zware opdracht.
Omdat mijn moeder een goede naam had in haar bedrijf, en zo'n beetje het gezicht was werd ze zelfs uitgenodigd om mee te gaan, en stond het dus al vast dat zij een van de acht mensen was die mee mocht.


Mijn moeder en ik zijn totaal verschillend, maar heel stiekem twee druppels water wat betreft karakter. We hebben heel veel gebotst de afgelopen jaren en het is daarom ook wel goed dat ik daarom ook op kamers ga. Dat houdt niet in dat wij die moeder/(oudste) dochter connectie zeker bezitten. Toen ik haar net aan de telefoon had en haar sprak over wat ze ziet en voelt, kon ik wel janken. Niet gedaan, dat deed ik voor haar. Ze vertelde dat ze haast niet kon uitleggen aan ons wat ze gezien heeft, wat voor indruk het op haar had gemaakt. Kindertjes die echt elkaar de ogen uitkrabden voor een ballon. Een moeder van  48 - zo oud als mijn moeder - die vorige week haar 10e kind had gekregen en moest leven in een kamertje van 3 bij 4.
Nou, zo heb ik m'n moeder nog nooit echt gezien. Ze beweerde zelfs dat ze écht wilde dat wij zoiets ook een keer móeten zien. Móeten, begrijp je? Maar dan niet een eis, maar die mogelijkheid - als je 'm krijgt - pakken.
Net aan de telefoon hebben mijn moeder en ik afgesproken om net zo'n reis te gaan maken, als ik ben afgestudeerd. En dat lijkt me heel goed voor ons allebei.


Mama, we missen je, you did a good job overthere, je hebt zelfs je schoenen daar achter gelaten. Props!


M'n moeder komt zondag terug.
Wil je meer info?
Blijf me volgen.
Verdere opmerkelijke en mooie verhalen komen later deze week.


See y'all,
~Elis

Bang voor de prehistorie

Waarschuwing: dit is een recenserend verslag en biedt WEL garantie voor de toekomst.
Niet geschikt voor mensen met een zwak hart.


Degene die mij kennen weten dat ik een ontzettende cinema-freak ben.
Draait er een nieuwe film, wil ik er meteen naartoe.
Nu liep ik een tijd achter i.v.m. studie, en vandaag had ik met m'n beste vriendinnetje afgesproken om naar de film te gaan - zij had een gratis kaartje, altijd fijn natuurlijk.
Eenmaal in de zaal aangekomen bleek het ook nog eens 3D te zijn! Wauw, ik liep écht achter; was nog niet eerder naar een 3D film in de bios geweest.


Enfin, we hadden er zin an; we hadden elkaar al zeker 2 weken niet gesproken, en da's voor Laura en mij echt lang.
Veel tijd om te praten hadden we niet, want ik was de tijd vergeten en hierdoor 10 minuten te laat, waardoor we nog 5 minuten hadden om bij te kletsen. Aangezien Laura me van binnen en buiten kent was ze niet heel erg verrast.
Lau had de film uitgezocht: Piranha.
Voor de mensen die het niet weten: Deze film is een remake van de gelijknamige film uit de jaren '60. Die was overigens heel slecht, aangezien de special effects inhielden dat ketchup het hoofd ingrediënt was en de mensen toen nog nul wisten van de supersonische cyberspace vandaag de dag, anders gezegd: digibeten.


Heel leuk allemaal, maar ik had er m'n eigen verwachtingen bij; niet zo eng, kan ik wel tegen, word lachen!
Dit liep uit op een catastrofaal misverstand.


Stel je even voor; het eerste beeld is een vissersrot, die meezingend met zijn ruisende oude radio'tje een koud flesje bier pakt uit zijn zelfgebouwde koud-bier-in-water-hangende-constructie. Hierbij is een onderwater shot te zien - nattigheid dus. Letterlijk en figuurlijk. Vervolgens ontstaat er een soort onderwaterbeving in de vorm van een tornado. Laura en ik begonnen al te twijfelen: zitten we wel bij de goeie film? Op dat moment zien wij vanachter onze met vette vingers besmeurde- 3D brilletjes een ontiegelijk rotbeest in de vorm van een vis langszwemmen. De eerste angstkreetjes klonken. Waren er veel mensen in de zaal? Nee, een stuk of 13 en wij waren de enige die onze stem gebruikten.

Na dit voorstukje (ik haat voorstukjes; ze verraden altijd de hele film) kwamen er wat onschuldige shots. Na een minuut of tien werd de oude zeerot 's nachts (tuurlijk 's nachts)  gevonden, waarbij de alen uit zijn ogen zwommen. Het lichaam was nog in tact, het leek eigenlijk alsof de agressieve zeedino'tjes enkel hapjes uit z'n gezicht en opperhuid hadden genomen.
Nou goed, dit gaat nog wel even door. Er komen wat shots langs van hitsige luitjes die worden opgeknabbeld, dat was ook heus niet angstaanjagend - LAU EN IK ZIJN GÉÉN SCHIJTLEISTERS JA!

De hoofdpersoon -really nice, bruin haar, lichtblauwe ogen, mm- is de zoon van de Sheriff, in dit geval zijn moeder.  Deze hele schijtsituatie vindt plaats in de zomer en hij moet op zijn kleine zusje en broertje passen omdat zijn moeder dit gaat onderzoeken - balen voor hem. Maar zoals in elke slechte film koopt hij dit 6-jarig gespuis om zodat hij pornofilms kan maken - ja jongens, het nudity-gehalte lag HOOG, aanradertje voor de dappere rukkers dus. (sorry mam) 
Uiteindelijk belanden de kinderen 'veilig' op het schip waar hun broer zich bevindt.


DAT IS DUS HET ENGE: de twee kindjes gaan samen kanoën, en de oude broer gaat met de film crew op een ander schip het water op. In de film komt aan het licht dat onder de grondverschuiving een soort prehistoriscche wereld ligt; een piranha planeet, met overal piranha eitjes. Je voelt 'm aankomen; degene die zover daar beneden is gaan 'onderzoeken' heeft de onderzoeksprojectielen van binnen en buiten mogen bekijken - en zij hem.


Pfieuw, nog 25 minuten voor het eind. Meestal vind ik dat jammer, dit keer absoluut niet. Er ontstaat een bloedbad in de haven waar een enorm zomerfeest plaatsvindt. Een naughty girl die spelend met het water in een band ronddobbert, wordt in haar rechterbilletje gebeten door een van de prehistorische gedrochten. Piranha's komen af op de geur van bloed, en je raadt het al: bloedbad. Een meisje dat met haar haar in de schroef kwamen van een speedbootje. De jongen in de boot was te egoïstisch om te helpen en bleef proberen te starten, wat leidde tot een ontvelling (is dat een woord?) en de halve schedel van het meisje lag er ineens af. Zo kan ik nog wel even doorgaan, doe ik niet want ik moet zo nog wel kunnen slapen natuurlijk. Ineens kwamen de kindjes op het andere schip ineens in beeld. Het glas waardoor je in de zee kon kijken brak, en het schip liep vol met water. Op dat moment zijn we (ja, echt) weggelopen uit de bioscoop.
IK BEN NOG NOOIT WEGGELOPEN UIT DE BIOSCOOP, NEVER ÉVER.
Laura en ik wilden namelijk morgen nog normaal kunnen functioneren in college. Voor mij geldt dat als de kindjes die je de hele film hebt kunnen volgen worden opgegeten door piranha's geen goede invloed heeft op mijn gehele nacht. Daar komt nog bij dat ik morgen weer veel moet verslaan (als in: verslagen maken maar ook als in: m'n slaap verslaan). Laura en ik zijn half kotsend naar buiten gelopen en hebben onze eigen Ridder op Opoe-fiets gebeld: vriendje Jelmer. We hebben onszelf nog net kunnen tegenhouden hem niet tegen de grond te duwen en in zijn oor te schreeuwen: WIJ GAAN NOOIT MEER DE ZEE IN!




En ik dacht dat een vissenkom leuk zou staan op mn kamertje in Zwolle, maar goudvissen komen er niet meer in. Nooit meer.

Woman's world

To all my ladies.

De laatste tijd heb ik me geprobeerd te verdiepen in meiden, vrouwen en alles daartussen, die bezig zijn met jongens, mannen en.. alles wat daar weer tussen zit - verrassing: dat is minder dan hetgeen ik als eerst noemde.

Toch, het is moeilijker dan gedacht. Moeilijker dan je denkt. Vergelijk het met de discussie, christen vs. niet-gelovige: Schepping of oerknal?

De laatste tijd is me vaak gevraagd, door totaal verschillende mensen, wat voor mij de ideale jongen was. Terwijl ik er niet eens zelf over begon, wat ik normaal altijd deed als.. puber. Meestal geef ik op die vraag hetzelfde antwoord, of nou ja, ik gaf een hele lijst sleutelwoorden. En je ziet de gezichten gaan van: hmhm, ja ja, ah okee. Als ik dan eindelijk dacht álles van m'n lijstje aan te hebben gevinkt, krijg ik ook vaak hetzelfde antwoord van de vrager: 'Wat ben jij kieskeurig, hoe denk je dat te gaan vinden?'

Ik geloof persoonlijk dat er op elk potje een dekseltje past. Ook als dat letterlijk zo is. Ik heb altijd gezegd: mijn 'beste' vrienden zijn homo. 

Maar hebben we allemaal niet zo'n lijstje in ons hoofd? Maken we als we een lekker hapje zien, allemaal niet stiekem van tevoren een mental picture in ons hoofd, om te kijken of het past?

De vraag die in mij omgaat is: die ideale jongen die jij in je hoofd hebt, en de vriend die je nu misschien hebt: hoever komen die overeen? 

Mogen er onderdelen missen van ons 'perfecte' lijstje?

Ik vroeg me dit zomaar eens af.

Veel vragen, misschien ook wel antwoorden voor sommige.

To be clear: Ik heb geen vriend. 

Dit is puur een punt waar ik me in verdiep omdat ik wil kijken in hoeverre het klopt.

Wat vinden jullie ervan?

Heb je een totaal andere mening, ben ik iets vergeten?
Message!

See y'all,

~Elise

13 september = 5 december?

Het moet nou niet gekker worden.
Eigenlijk heb ik het al over een jaar geleden.


Tot vorig jaar zat ik nog op de Havo, en de AH zat om de hoek.
Ik weet toen dat ik de tweede week van het nieuwe schooljaar voor het eerst die week, de AH binnenstapte, de lichtjes in mijn ogen ineens aangingen en m'n mond in een brede lache: Een BOLLETJE-stand, dat kon maar 1 ding betekenen.. En ik had gelijk! (Ik heb immers bijna altijd gelijk, dus ja.)

Nou liep ik twee weken geleden over het winkelcentrum van Houten, en uit betrouwbare bron had ik vernomen dat ze er weer waren, niet de echte, maar het huismerk van de Kruidvat voor maar 0,49 cent voor 250 gram!
Nou, DIE LATEN WE DAN NATUURLIJK NIET LIGGEN!
Ik zat nog te denken m'n buit te verdubbelen, maar dit leek me, afgezien van het feit dat ik technisch gezien nog student moest worden, een slecht idee.
MAAR NU, dames en heertjes, appels en lampepeertjes (da's geen woord hoor), HET IS ECHT, HET IS WAAR, HET IS ÉCHT WAAR, ze zijn er weer!


Op verzoek van Ron uit mijn klas ben ik hier een blog over gaan schrijven, want ik sta op het punt nog even snel naar de AH te fietsen bij mij om de hoek: 


*tromgeroffel*




PEPERNOTEN, dan wel niet CHOCOLADE PEPERNOTEN, mijn persoonlijke favorieten.
HOLY MOZES, IS HET NIET FIJN?
IS HET NIET HEMEL OP AARDE?
Dat dacht ik ook!


Hebben we nog een mooie mening over die overheerlijke BOLLETJE pepernoten, vind jij het stiekem ook zo'n onzin dat ze er nu al zijn - het verpest het echt, want tegen december ben je al misselijk van alle schuimpjes en kransjes dat je eigenlijk alleen nog even snel je cadeautjes wilt uitpakken en weer naar boven wilt glippen om je misselijkheid weg te bidden - of heb jij nog een overheerlijk snoepgoed waarvan je denkt: 'Dit is toch ook belachelijk lekker'?
Comment!
Lukt het niet op deze site, dan vast wel op m'n facebook, hyves of twitter.


Daar ga ik, bid voor me dat ik niet stiekem vier zakken koop!


See y'all,
~Elis

Nieuwnieuwnieuw, nu nog beter!

HEY GUYS!

Voor degene die mij kennen; jullie kennen mij al!

Voor degene die mij niet, een klein beetje of soms kennen; Mijn naam is Elise, 19jaar en eerstejaars student aan hogeschool Windesheim in Zwolle.
Om precies te zijn zit ik op de 'School of Media' (twitter #SoM) voor Journalistiek.

Ik heb nu net mijn eerste week gehad, en ja, het was pittig, maar SUPERleuk!

Om toch veel met schrijven bezig te blijven - en ik best vaak te horen krijg dat ik een 'aardige schrijfstijl heb' ben ik begonnen te gaan bloggen om jullie (voor wie daar interesse in hebben) een beetje op de hoogte te houden wat ik zoal hebben.

Voor mij is het een soort.. bezigheidstherapie ALS ik nog wat vrije tijd over heb en niemand kan vervelen.

Gisteren heb ik voor Journalistiek mijn eerste opdracht gekregen, luidend: maak een verslag van je reis naar school.. En die wilde ik graag even met jullie delen:

Liever drie kwartier te vroeg dan drie minuten te laat

Nog een keer kijk ik rond in m’n kamer. Sleutels? Check. Mobiel? Check. Boeken? Check.

Ik sprint weer naar beneden. Nadat ik afgelopen vakantie zo’n 15x m’n brood ben vergeten mee te nemen naar m’n werk, ben ik daar nu extra alert op.

Ik heb m’n moeders fiets in bruikleen, aangezien die van mij op het station in Zwolle staat. Gelukkig, want als ik, eenmaal in Zwolle aangekomen, nog 10 minuten moest lopen naar school red ik het echt niet.

Fietsen van mijn huis naar het station Houten is hemelsbreed nog geen vijf minuten; ’s ochtends vroeg lijkt dat zeker een kwartier langer. Zelfs de vogels zijn om kwart voor zeven nog te lui om hun nest uit te komen.  

Eenmaal op het station van houten aangekomen merk ik dat ik weer vijf minuten vroeger ben. Wéér voor niets gehaast! Te lang om te chagrijnen, te kort om nog net een sigaretje te roken. Gelukkig ben ik niet de enige; zo’n 50 andere lange gezichten kijken me aan wanneer ik heel boos een beetje in mezelf sta te vloeken. Blijkbaar zijn zij er ook niet op ingesteld de trein te moeten nemen van 07:04 uur. Want net wanneer ik het gesprek met mezelf wil voortzetten, zie ik een man een boze blik op mij werpen die wil zeggen: ‘Wij vinden het OOK niet leuk, mevrouw Verhoef.’

Ik heb voor mezelf besloten zo vaak als mogelijk een intercity te nemen. Waarom? Omdat ik me bewust ben van het feit dat ik nul gevoel voor richting heb, en zeer weinig aardrijkskundige leerstof bezit.  Met een stoptrein heb ik 2 à 3 minuten om over te stappen op Amersfoort. Dat is een station waar ik nog nooit ben geweest, en ook niet van plan was om het een keer te proberen. Wel moet ik op Utrecht cs overstappen voor die intercity, maar Utrecht is geen probleem voor iemand die al 19 jaar in Houten woont.

Door die intercity zou ik er sneller moeten zijn. Toch? Wrong, guess again! De machinist maakt er tegenwoordig een gewoonte van om, ook al is iedereen al ingestapt, toch nog 10 minuten langer op het spoor te blijven wachten.

Wanneer de conducteur langskomt en me om mijn kaartje vraagt, kan ik het niet laten te zeggen: ‘geeft dat nou voldoening, zo’n fluitje om je nek en elke tien minuten iemand gek kunnen maken die net te dichtbij de ingang zit waar u staat te gillen?’ Kon ‘ie niet waarderen. Dit was puur een gevalletje ‘vervelingscynisme’.

De trein rijdt. Eindelijk, voor mijn gevoel. Ik probeer van elk station dat we passeren, maar waar we niet stoppen, de naamborden te lezen. Het gaat niet. Ik val weer half in slaap. Tegenover mij zit een afro-Amerikaans peutertje. Haar kroeshaartjes zitten in een staartje boven op haar hoofd. Het kindje kijkt verveeld uit het raam, waarna ze vervolgens plotseling mij aankijkt. Ik glimlach en probeer gedag te zeggen met mijn ogen. Dan staat ze op, en komt ze naast mij zitten. Haar haar ruikt naar Zwitsal, en dat vind ik al een schattig aspect opzich. Ik kijk links naar beneden, naar haar, en haar pretoogjes maken iets in mij los. Alsof het kleine, bruine, blije meisje mij zomaar een klein cadeautje heeft gegeven voor vandaag: Energie!

Dan ineens zijn we op station Zwolle. Ik haast me onder de tunnel van het station door naar het Lübeckplein waar mijn fiets staat. Kom ik te laat? Kom ik op tijd? Terwijl ik fiets denk ik eigenlijk alleen maar daar aan. Dan kom ik mijn lokaal in, en ik ben nét, maar dan ook echt nét op tijd!

Maar ik moet ook weer naar huis..

Dat was dus mijn opdracht. 

Vragen? Opmerkingen? Dinge?

Contact me, laat een berichtje achter, whatever!

Ik hoor het graag!

See y'all,

~Elis